Zo’n veertig lagen flinterdun transparant glazuur laten de schaduwen rond de mond van de Mona Lisa verdwijnen en geven haar die wereldberoemde mysterieuze glimlach. “Licht en schaduw zouden zich zonder lijnen of grenzen moeten mengen, net als rook,” schreef Leonardo Da Vinci. 

Ditzelfde zogenoemde ‘sfumato-effect’, een bekende schildertechniek uit de Renaissance, valt op in de hedendaagse olieverven van Christiaan Kuitwaard. Licht, donker en schaduwen vloeien in zijn werk voortdurend in elkaar over – de werking van het licht is misschien nog wel belangrijker dan de voorwerpen die hij schildert.

Vanaf 15 april zijn werken van Kuitwaard te zien in een paralleltentoonstelling in Museum Belvédère en de Harlinger galerie De Vis.

Christiaan Kuitwaard genoot zijn opleiding aan Academie Minerva te Groningen en de Hogeschool voor de Kunsten in Kampen. Al 25 jaar exposeert hij regelmatig stillevens, interieurs en tijdloze landschappen. Daarbij vervaagt steevast de grens van het zichtbare en het onzichtbare. Door zijn kleurgebruik en het laten vervloeien van lijnen lijken driedimensionale voorwerpen toch weer op te lossen in de achtergrond. Hij schildert een wereld als door een matglazen bril: een schrale, stille, schimmige atmosfeer waarin alleen de essentie van het onderwerp overeind blijft.

De fascinerende, geminimaliseerde werken van Christiaan Kuitwaard zijn tot en met 9 juli bij Galerie de Vis te zien. Bij de dubbeltentoonstelling verschijnt van de hand van journalist en kunsthistoricus Gijsbert van der Wal een publicatie, die in de galerie verkrijgbaar is. Galerie de Vis is geopend op donderdag en vrijdag van 12.30 tot 17.00 uur en op zaterdag vanaf 11.00 uur.

klik op foto's voor vergroting

5 april t/m 9 juli 2017

klik op foto's voor vergroting